مسیح بود و اذانش به مرده جان می‌داد            به هر شکـسته‌پری شوق آسمان می‌داد

اگر چه با رجزش عرش را تکان می‌داد            زمان جنگ به دشمن هم او امان می‌داد

به قلب معـرکه می‌زد عـلی‌عـلی گویان            که خاندان عـلی را چه باکی از طوفان

حذر کـنید که از نسل شیر کـرار است            علیِ اکـبرِ لـیلاست، مـرد پـیکـار است

به حق که آینۀ مجتبی‌ست، سردار است            به چهره احمد و در هیبتش علمدار است

شـبـیـه نه خـود پـیـغـمـبـر است این آقا            بـنـازمـش نــوۀ حــیــدر اسـت ایـن آقـا

چه کرده است که دنـیـا شده گرفـتارش            خوشا به خالق رویش، خوشا به معمارش

همیـشه شـامـل ما بوده لطـف بـسیارش            نبـوده است یـلی در جـهـان جلـودارش

دوباره ولوله برپاست، محشر آمده است            به اهل خـیـمه بگـوئـید اکـبر آمده است